Dieren

Uw dieren zijn in onze kliniek in goede handen!

Heupdysplasie (HD) en elleboogdysplasie (ED) screeningsonderzoek

Om erachter te komen of een hond last heeft van heupdysplasie en/of elleboogdysplasie worden röntgenfoto’s gemaakt. Voor fokdieren (stamboom) is het binnen een aantal hondenrassen verplicht om HD  en/of ED röntgenfoto’s te laten maken. Deze foto’s kunnen bij ons in de praktijk worden gemaakt.

Wat moet u doen/meenemen naar de praktijk

  1. Voordat u HD en/of ED foto’s kunt laten maken moet u eerst een account hebben aangemaakt bij de Raad van Beheer. Dit is nodig omdat de resultaten van de Raad van Beheer gekoppeld worden aan uw account.
  2. Het registratiebewijs en het afstammingsbewijs van uw hond.

U krijgt binnen één a twee weken een e-mail dat de uitslag klaarstaat in uw account.

Op welke leeftijd kan de HD foto gemaakt worden?

Volgens de regels van de FCI (Fédération Cynologique Internationale) moet uw hond minimaal 12 maanden zijn voor het laten maken van HD-foto’s . Voor een paar grote rassen, die pas later volgroeid zijn, geldt een verplichte minimumleeftijd van 18 maanden. Het gaat hierbij om de volgende (grote) rassen:

  • Berghond van de Maremmen
  • Bordeaux Dog
  • Bullmastiff
  • Duitse Dog
  • Landseer E.C.T.
  • Leonberger
  • Mastiff
  • Mastino Napoletano
  • Newfoundlander
  • Pyreneese Berghond
  • Sint Bernard

Op welke leeftijd kan de ED foto gemaakt worden?

Uw hond moet voor het laten maken van ED-foto’s minimaal 18 maanden zijn. Een aantal rassen kunnen al vanaf 12 maanden gescreend worden. Het gaat hierbij om de volgende rassen:

  • Golden Retriever
  • Labrador Retriever
  • Nova Scotia Duck Tolling Retriever
  • Flatcoated Retriever
  • Chesapeake Bay Retriever
  • Duitse Herdershond
  • Rottweiler
  • Bouvier des Flandres

Wat is heupdysplasie (HD)?

Bij heupdysplasie past door een stoornis in de ontwikkeling, door misvorming of door een ongeluk de kop van de heup niet meer goed in de heupkom. Een hond met heupdysplasie krijgt hierdoor last van artrose (slijtage) in zijn heupgewrichten. Dit kan in minder of meerdere mate ernstig zijn. Sommige honden laten nauwelijks klachten zien, terwijl andere honden helemaal niet meer kunnen lopen. In mildere gevallen kunnen we heupdysplasie goed behandelen met pijnstillers. Bij ernstigere vormen kan er soms overwogen worden om te opereren.

Heupdysplasie is een gewrichtsaandoening die bij veel verschillende hondenrassen voorkomt. Grote, zware honden hebben echter een verhoogde kans op de ontwikkeling van heupdysplasie ten opzichte van kleine, lichtere honden. Vooral de rassen die erg snel groeien hebben verhoogde kans op heupdysplasie.

Vervolgens worden de foto’s opgestuurd naar de Raad van Beheer en beoordeeld volgens de regels van de FCI (Fédération Cynologique Internationale).

Er zijn verschillende FCI-einduitslagen mogelijk:

  • HD A (=negatief): je hond is op basis van de röntgenfoto vrij van HD; dit betekent niet dat je hond geen "drager" van de afwijking kan zijn.
  • HD B (=overgangsvorm): op de foto’s zijn kleine veranderingen zichtbaar die het gevolg zijn van heupdysplasie.
  • HD C (=licht positief) of HD D (=positief): je hond laat duidelijke veranderingen zien die passen in het ziektebeeld van HD.
  • HD E (=positief in optima forma): de heupgewrichten zijn ernstig misvormd.

Een HD A uitslag wil niet zeggen dat je hond nooit last zal krijgen van HD. Duidelijke misvormingen zeggen ook niet dat de hond er beslist veel last van zal hebben. Het is echter wel verstandig om de heupgewrichten van je hond niet te zwaar te belasten. Naast genetische aanleg spelen ook de voeding en beweging van de hond een rol in het wel of niet ontwikkelen van heupdysplasie.

Wat is elleboogdysplasie (ED)?

Elleboogdysplasie is een kraakbeenstoornis in de elleboog. Deze aandoening kan genetisch zijn, maar voeding en beweging spelen ook een belangrijke rol bij het wel of niet ontwikkelen van elleboogdysplasie. Net als bij HD hebben vooral grote, zware hondenrassen een verhoogde kans op ED. Bij elleboogdysplasie is in één of beide ellebogen één van de volgende aandoeningen aanwezig:

  • OCD (Osteochondritis dissecans): het loslaten van een stukje kraakbeen van de bovenarm.
  • LPC (Los processus coronoïdeus): het loslaten van een stukje bot van de ellepijp.
  • LPA (Los processus anconeus): het loslaten van een stukje bot op een andere plaats van de ellepijp.
  • Incongruentie: een niet goed "passend" gewricht door een te lange of te korte ellepijp ten opzichte van het spaakbeen.

Er kan ook sprake zijn meerdere aandoeningen tegelijk in het gewricht.

Bovengenoemde afwijkingen leiden na een bepaalde periode (meestal enkele maanden) tot artrose. Bij artrose zijn er veranderingen in het gewricht (botreacties) doordat verschillende botdelen tegen elkaar aankomen. Deze veranderingen kunnen niet meer ongedaan gemaakt worden. Vaak zien we startkreupelheid, dat wil zeggen dat de hond na het opstaan eerst kreupel loopt en dat deze kreupelheid tijdens het lopen verdwijnt. Ook na veel inspanning kan de kreupelheid erger zijn.

Er zijn verschillende ED uitslagen mogelijk:

  • Vrij
  • Graad 1
  • Graad 2
  • Graad 3

Artrose door elleboogdysplasie kan niet verdwijnen. Wel kan de oorzaak van de artrose (bijvoorbeeld incongruentie of een LPC) soms chirurgisch verholpen worden. Daarnaast kunnen we de klachten van artrose verminderen met pijnstillers en aangepaste beweging.

pand

Dierenkliniek de Waalsprong

Carbatinastraat 13
6515 GM Nijmegen(Oosterhout)
Gelegen tussen Elst en Lent
024 - 303 11 01

Doorzoek de website